Allerliefste medestudenten, leeftijdsgenoten, of mensen die het gewoon even niet meer weten,

Ik heb beseft dat het oké is om pijn te voelen. Oké om toe te geven dat het even niet gaat.
Soms als je denkt in het schoonste paradijs te zitten kan je nog steeds slecht nieuws ontvangen.
Nieuws dat je elke seconde van de dag met je meedraagt.

Ga eens skiën als je in Oostenrijk bent, dat is zéker de moeite!

Hoog tijd om me even te excuseren voor het weinige nieuws over mezelf.

Mijn grootste angst voor ik naar Oostenrijk kwam, was dat het erg eenzaam zou zijn en ik door corona geen nieuwe mensen zou leren kennen. Maar deze angst kan ik met alle gerustheid van mijn lijstje schrappen. Na tien dagen kan ik enorm gelukkig zeggen dat ik al meerdere interessante, schone mensen heb mogen leren kennen.

Vandaag was het eindelijk zo ver. Onze eerste stapjes in het schone Wenen. Het was nog geen ontdekkingstocht, maar een geplande uitstap richting onze verlossende coronatest. Deze ging bepalen of we na vijf dagen onze kamer mochten verlaten.

Vandaag stonden waarschijnlijk alle pannetjes warm in België en werd elk bordje bedekt met een pannenkoek. Het was lichtmis, en dat waren we hier in Oostenrijk niet vergeten.
We zitten hier met de vier Vlaamse meisjes nog in quarantaine en mogen niet naar buiten. Rond de middag stelde ik dus voor om online boodschappen te bestellen zodat we...

Op dit uur vertrok onze eerste trein in Brussel-Zuid. Jolien en ik vonden het al een hele opgave om het juiste perron te vinden. Als je denkt dat een gewoon mondmasker met bril al een rampzalige combinatie is, probeer dan eens een FFP2 masker. Toch geraakten we vlot op de eerste trein.

Zondag 31 januari, de wekker ging om 7u. Het toontje dat je elke ochtend doet zuchten, bracht nu veel zenuwen met zich mee. Het was zover. De dag waar ik naar uit keek, maar tegelijkertijd ook tegenop keek. Vandaag is het mijn laatste volledige dag met mama, papa, Mats, Midas, Tripel, de koeien, de varkens. Het leek wel of...